Sed hoc sane concedamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. At certe gravius. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Stoicos roga. Praeclarae mortes sunt imperatoriae;

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.

Bork: Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Ut pulsi recurrant?: Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Catoni?
Paria sunt igitur.: Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Bork: Non est igitur summum malum dolor.

Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.
Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Tantaque est vis talibus in studiis, ut eos etiam, qui sibi
alios proposuerunt fines bonorum, quos utilitate aut
voluptate dirigunt, tamen in rebus quaerendis explicandisque
naturis aetates contenere videamus.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos
irridebat: Quid enim?

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Quid est igitur, inquit, quod requiras? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Tanta vis admonitionis inest in locis;

Videsne quam sit magna dissensio?

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.